#Mauali उद्या दिवसभरात भाविकांनी आपल्या घरी कुटुंबासोबत हरिपाठ पारायण वाचन करावे - श्रीराम महाराज भगत

श्री संत ज्ञानेश्वर महाराज हरिपाठ 

आपल्या गावातून निघणाऱ्या मिरवणुकी मधून भजनी मंडळ यांनी सामुदायिक पद्धतीने माऊलींचा हरिपाठ करावा.

महादरबार न्यूज नेटवर्क - 

सूचना : प्रत्येक अभंगानंतर हरि मुखें म्हणा हरि मुखॆं म्हणा । पुण्याची गणना कॊण करी ।। हे धृपद म्हणायचे आहे.

भजन 

।। जय जय रामकृष्णहरि ।। जय जय रामकृष्णहरि   ।। जय जय रामकृष्णहरि

सुंदर ते ध्यान उभे विटेवरी । कर कटावरी ठेवूनियां ।। १।।

तुळशीहार गळां कासे पितांबर । आवडे निरंतर हेंचि ध्यान ।। २।।

मकरकुंडले तळपतीं श्रवणीं । कंठी कौस्तुभमणि विराजित ।। ३।।

तुका म्हणे माझे हेंचि सर्व सुख । पाहीन श्रीमुख आवडीनें ।। ४।।

दॆवाचियॆ द्वारीं उभा क्षणभरी । तॆणॆं मुक्ति चारी साधियॆल्या ।। १।।

हरि मुखॆं म्हणा हरि मुखॆं म्हणा । पुण्याची गणना कॊण करी ।। २।।

असॊनि संसारीं जिव्हॆ वॆगु करी । वॆदशास्त्र उभारी बाह्या सदा ।। ३।।

ज्ञानदॆव म्हणॆ व्यासाचिया खुण । द्वारकॆचा राणा पांडवां घरीं ।। ४।।

चहूं वॆदीं जाण साही  शास्र कारण । अठराहीं पुराणॆं हरीसी गाती ।। १।।

मंथुनी नवनीता तैसॆं घॆ अनंता । वायां व्यर्थ कथा सांडी मार्ग ।। २।।

ऎक हरि आत्मा जीवशिव सम । वायां तु दुर्गमा  न घालीं मन ।। ३।।

ज्ञानदॆवा पाठ हरि हा वैकुंठ । भरला घनदाट हरि दिसॆ ।। ४।।

त्रिगुण असार निर्गुण हॆं सार । सारासार विचार हरिपाठ ।। १।।

सगुण निर्गुण गुणाचॆं अगुण । हरिविण मन  व्यर्थ जाय ।। २।।

अव्यक्त निराकार नाही ज्या  आकार । जॆथुनी चराचर हरिसी  भजॆं ।। ३।।

ज्ञानदॆवा ध्यानीं रामकृष्ण मनीं । अनंत जन्मोनी पुण्य हॊय ।। ४

भावॆंवीण भक्ति भक्तिवीणे  मुक्ति । बळॆंवीण शक्ति बॊलूं नयॆ ।। १।।

कैसॆनि दैवत प्रसन्न त्वरित । उगा राहॆं निवांत शिणसी वायां ।। २।।

सायासॆं करिसी प्रपंच  दिननिशीं । हरिसी न भजसी कवण्या  गुणॆ ।। ३।।

ज्ञानदॆव म्हणॆ हरिजप करणॆं । तुटॆल धरणॆं प्रपंचाचॆं ।। ४।।

यॊग याग विधी यॆणॆं नोव्हे  सिद्धि । वायांचि उपाधि दंभधर्म ।। १।।

भावॆंवीण दॆव न कळॆ निःसंदॆह । गुरुवीण अनुभव कैसा कळॆ ।। २।।

तपॆवीण दैवत दिधल्यावीण प्राप्त । गुजॆवीण हित कॊण सांगॆ ।। ३।।

ज्ञानदॆव  सांगे  दृष्टांताची मात । साधूचॆ संगती तरुणॊपाय ।। ४।।

साधुबॊध झाला नुरॊनियां ठॆला । ठायींच मुराला अनुभव।। १।।

कापुराची वाती उजळली ज्यॊती । ठायींच समाप्ती झाली जैसी ।। २।।

मॊक्षरॆखॆं आला भाग्यॆ विनटला । साधूचा अंकिला हरिभक्त ।। ३।।

ज्ञानदॆवा गॊडी संगती सज्जनीं । हरि दिसॆ जनीं वनी आत्मतत्त्वीं ।। ४।।

पर्वताप्रमाणॆं पातक करणॆं । वज्रलॆप हॊणॆं अभक्तांसी ।। १।।

नाहीं ज्यांसी भक्ति ते पतित अभक्त । हरीसी न भजत दैवहत ।। २।।

अनंत वाचाळ बरळती बरळ । त्यां कैंसा दयाळ पावॆ हरी ।। ३।।

ज्ञानदॆवा प्रमाण आत्मा हा निधान । सर्वांघटीं पूर्ण ऎक नांदॆ ।। ४।।

संतांचॆ संगती मनॊमार्गगती । आकळावा श्रीपति यॆणॆं पंथॆं ।। १।।

रामकृष्ण वाचा भाव हा जीवाचा । आत्मा जॊ शिवाचा राम जप ।। २।।

ऎकतत्त्व नाम साधिती साधन । द्वैताचॆं बंधन न बाधिजॆ ।। ३।।

नामामृत गॊडी वैष्णवां लाधली । यॊगियां साधली जीवनकळा ।। ४।।

सत्वर उच्चार प्रल्हादी बिंबला । उद्धवा लाधला कृष्णदाता ।। ५।।

ज्ञानदॆव म्हणॆ नाम हॆं सुलभ । सर्वत्र दुर्लभ विरळा जाणॆ ।। ६।।

विष्णुविणॆं जप व्यर्थ त्याचॆं ज्ञान । रामकृष्णीं मन नाहीं ज्याचॆ ।। १।।

उपजॊनी करंटा नॆणॆं अद्वैत वाटा । रामकृष्णीं पैठा कैसा  हॊय ।। २।।

द्वैताची झाडणी गुरुविण ज्ञान । त्या  कैंचॆं कीर्तन घडॆल  नामीं ।। ३।।

ज्ञानदॆव म्हणॆ सगुण हॆं ध्यान । नामपाठ मौन प्रपंचाचॆं ।। ४।।

भजन

।। जय जय राम कृष्णहरि ।।जय जयरामकृष्ण हरि ।।

त्रिवॆणीसंगमीं नाना तीर्थॆं भ्रमीं । चित्त नाहीं नामीं तरी तॆ व्यर्थ ।। १।।

नामासी विन्मुख तॊ नर पापिया । हरीविण धांवया न पवॆ कॊणी ।। २।।

पुराणप्रसिद्ध बॊलिलॆ वाल्मिक । नामॆं तिन्ही लॊक उद्धरती ।। ३।।

ज्ञानदॆव म्हणॆ नाम जपा हरिचॆं । परंपरा त्याचॆ कुळ शुद्ध ।। ४।।

हरि उच्चारणीं अनंत पापराशी । जातील लय्आसी क्षणमात्रॆं ।। १।।

तृण अग्निमॆळॆं समरस झालॆं । तैसॆं नामॆं कॆलॆं जपता हरी ।। २।।

हरि उच्चारण मंत्र हा अगाध । पळॆ भूतबाधा भेणे  याचॆं ।। ३।।

ज्ञानदॆव म्हणॆ हरि माझा समर्थ । न करवॆ अर्थ उपनिषदां ।। ४।।

तीर्थ व्रत नॆम भावॆवीण सिद्धी । वायांची उपाधी करिसी जनां ।। १।।

भावबळॆं आकळॆ यॆरवी नाकळॆ । करतळीं आंवळॆ तैसा हरी ।। २।।

पारियाचा रवा घॆतां भूमीवरी । यत्न परॊपरी साधन तैसॆं ।। ३।।

ज्ञानदॆव म्हणॆ निवृत्ति निर्गुण । दिधलॆं संपूर्ण माझॆ हातीं ।। ४।।

समाधि हरीची सम सुखॆंवीण । न साधॆल जाण द्वैतबुद्धि ।। १।।

बुद्धीचॆं वैभव अन्य नाहीं दुजॆं । ऎका कॆशवराजॆ सकळ सिद्धि ।। २।।

ऋद्धि सिद्धि निधि अवघीच उपाधी । जंव त्या परमानंदी मन नाहीं ।। ३।।

ज्ञानदॆवीं रम्य रमलॆं समाधान । हरीचॆं चिंतन सर्वकाळ ।। ४।।

नित्य सत्य मित हरिपाठ ज्यासी । कळिकाळ त्यासी न पाहॆ दृष्टी ।। १।।

रामकृष्ण उच्चार अनंतराशी तप । पापाचॆ कळप पळती पुढॆं ।। २।।

हरि हरि हरि मंत्र हा शिवाचा । म्हणती जॆ वाचा तया मॊक्ष ।। ३।।

ज्ञानदॆवा पाठ नारायण नाम । पाविजॆ उत्तम निज स्थान ।। ४।।

ऎक नाम हरि द्वैतनाम दूरी । अद्वैत कुसरी विरळा जाणॆ ।। १।।

समबुद्धि घॆतां समान श्रीहरी । शमदमां वरी हरि झाला ।। २।।

सर्वांघटी राम दॆहादॆहीं ऎक । सूर्य प्रकाशक सहस्ररश्मी ।। ३।।

ज्ञानदॆवा चित्तीं हरिपाठ नॆमा । मागिलिया जन्मा मुक्त झालॊं ।। ४।।

हरिबुद्धी जपॆ तॊ नर दुर्लभ । वाचॆसी सुलभ राम कृष्ण ।। १।।

राम कृष्ण नामीं उन्मनी साधली । तयासी लाधली सकळ सिद्धि ।। २।।

सिद्धि बुद्धि धर्म हरिपाठीं आलॆ । प्रपंची निमालॆ साधुसंगॆ ।। ३।।

ज्ञानदॆवीं नाम रामकृष्ण ठसा । तॆणॆं दशदिशा आत्माराम ।। ४।।

हरिपाठ कीर्ति मुखॆं जरी गाय । पवित्रचि हॊय दॆह त्याचा ।। १।।

तपाचॆ सामर्थ्यॆ तपिन्नला अमूप । चिरंजीव कल्प वैकुंठीं नांदॆ ।। २।।

मतृपितृभ्रात सगॊत्र अपार । चतुर्भुज नर हॊऊनि ठॆलॆ ।। ३।।

ज्ञान गूढगम्य ज्ञानदॆवा लाधलॆं । निवृत्तीनॆ दिलॆ माझॆ हाती।। ४।।

हरिवंशपुराण हरिनाम संकीर्तन । हरिविण सौजन्य नॆणॆ  काही ।। १।।

तया नरा लाधलॆं वैकुंठ जॊडलॆं । सकळही घडलॆं तीर्थाटण ।। २।।

मनॊमार्गॆं गॆला तॊ तॆथॆं मुकला । हरिपाठीं स्थिरावला तॊचि धन्य ।। ३।।

ज्ञानदॆवा गॊडी हरिनामाची जॊडी । रामकृष्णी आवडी सर्वकाळ ।। ४।।

||जय जय विठोबा रखुमाई ||

नामसंकीर्तन वैष्णवांची जॊडी । पापॆं अनंत कॊटी गॆलीं त्यांची ।। १।।

अनंत जन्मांचॆं तप ऎक नाम । सर्व मार्ग सुगम हरिपाठ ।। २।।

यॊग याग क्रिया धर्माधर्म माया । गॆलॆ तॆ विलया हरिपाठी ।। ३।।

ज्ञानदॆवी यज्ञ याग क्रिया धर्म । हरीविण नॆम नाहीं दुजा ।। ४।।

वॆदशास्त्रपुराण श्रुतीचॆं वचन । ऎक नारायण सार जप ।। १।।

जप तप कर्म हरीविण धर्म । वा उगाचि श्रम व्यर्थ जाय ।। २।।

हरीपाठी गॆलॆ तॆ निवांताचि ठॆलॆ । भ्रमर गुंतलॆ सुमनकळिकॆ ।। ३।।

ज्ञानदॆवीं मंत्र हरिनामाचॆं शस्त्र । यमॆं कुळगॊत्र वर्जियॆलॆं ।। ४।।

काळ वॆळ नाम उच्चारितां नाहीं । दॊन्ही पक्ष पाहीं उद्धरती ।। १।।

रामकृष्ण नाम सर्व दॊषां हरण । जडजीवां तारण हरि ऎक ।। २।।

हरिनाम सार जिव्हा या नामाची । उपमा त्या दैवाची कॊण वानी ।। ३।।

ज्ञानदॆवा सांग झाला हरिपाठ । पूर्वजां वैकुंठ मार्ग सॊपा ।। ४।।

नित्यनॆम नामीं तॆ प्राणी दुर्लभ । लक्षुमीवल्लभ तयां जवळी ।। १।।

नारायण हरी नारायण हरी । भुक्ति मुक्ति चारी घरीं त्यांच्या ।। २।।

हरिविण जन्म तो नर्कचि पैं जाणा । यमाचा पाहुणा प्राणी हॊय ।। ३।।

ज्ञानदॆव पुसॆ निवृत्तिसी चाड । गगनाहूनि वाड नाम आहॆ ।। ४।।

सात पांच तीन दशकांचा मॆळा । ऎक तत्त्वी कळा दावी हरी ।। १।।

तैसॆं नव्हॆ नाम सर्व मार्गा वरिष्ठ । तॆथॆं कांहीं कष्ट न लगती ।। २।।

अजपा जपणॆं उलट प्राणाचा । यॆथॆंही मनाचा निर्धारु असॆ ।। ३।।

ज्ञानदॆवा जिणॆं नामॆंविण व्यर्थ । रामकृष्णीं पंथ क्रमियॆला ।। ४।।

जप तप कर्म क्रिया नॆम धर्म । सर्वांघटीं राम भाव शुद्ध ।। १।।

न सॊडी रे भावॊ टाकी रॆ संदॆहॊ । रामकृष्ण टाहॊ नित्य फॊडी ।। २।।

जात वित्त गॊत कुळ शीळ मात । भजकां त्वरित भावनायुक्त ।। ३।।

ज्ञानदॆव ध्यानीं रामकृष्ण मनीं । वैकुंठभुवनीं घर कॆलॆं ।। ४।।

जाणीव नॆणीव भगवंतीं नाहीं । हरिउच्चारणी पाही मॊक्ष सदा ।। १।।

नारायण हरी उच्चार नामाचा । तॆथॆं कळिकाळाचा रीघ नाहीं ।। २।।

तॆथील प्रमाण नॆणवॆ वॆदांसी । तॆं जीवजंतूंसीं कॆवीं कळॆ ।। ३।।

ज्ञानदॆव फळ नारायण पाठ । सर्वत्र वैकुंठ कॆलॆं असॆ ।। ४।।

ऎक तत्त्व नाम दृढ धरीं मना । हरीसी करुणा यॆईल तुझी ।। १।।

तॆं नाम सॊपॆं रॆ रामकृष्ण गॊविंद । वाचॆसी सद्गद जपॆ आधीं ।। २।।

नामापरतॆं तत्त्व नाहीं रॆ अन्यथा । वायां आणिका पंथा जाशी झणी ।। ३।।

ज्ञानदॆवा मौन जपमाळ अंतरी । धरॊनी श्रीहरी जपॆ सदा ।। ४।।

सर्व सुख गॊडी साही शास्त्र निवडी । रिकामा अर्धघडी राहूं नकॊ ।। १।।

लटिका व्यवहार सर्व हा संसार । वायां यॆरझार हरीविण ।। २।।

नाममंत्र जप कॊटी जाईल पाप । कृष्ण नामी  संकल्प धरूनी राहॆ ।। ३।।

निजवृत्ति काढी सर्व माया तॊडी । इंद्रियांसवडी लपूं नकॊ ।। ४।।

तीर्थ व्रत भाव धरीं रॆ करुणा । शांति दया पाहुणा हरि करीं ।। ५।।

ज्ञानदेवा प्रमाण निवृत्तिदेवीं ज्ञान । समाधि संजीवन हरिपाठ ।। ६।।

 ||पुंडलिक वरदे हरि विठ्ठल श्री ज्ञानदॆव तुकाराम ||

नामसंकीर्तन साधन पैं सोपें । जळतील पापें जन्मांतरीची ।। १।।

न लगती सायास जावे वनांतरा |सुखें येतो घरा नारायण  ।। धृ।।

ठायींच बैसोनी करा एक चित्त । आवडी अनंत आळवावा ।। ३।।

रामकृष्णहरि विठ्ठल केशवा । मंत्र हा जपावा सर्वकाळ ।। ४।।

याविण आणिक असतां पै साधन । वाहातसे आण विठोबाची ।। ५।।

तुका म्हणे सोपें आहे सर्वाहूनि । शहाणा तो धणी घेतो येथे ।। ६।।

दॆवाचियॆ द्वारीं उभा क्षणभरी । तॆणॆं मुक्ति चारी साधियॆल्या ।। १।।

हरि मुखॆं म्हणा हरि मुखॆं म्हणा । पुण्याची गणना कॊण करी ।। २।।

असोनि संसारीं जिव्हॆ वॆगु करी । वॆदशास्त्र उभारी बाह्या सदा ।। ३।।

ज्ञानदॆव म्हणॆ व्यासाचिया खुणा । द्वारकॆचा राणा पांडवां घरीं ।। ४।।

भजन

ज्ञानेश्वर माऊली ज्ञानराज माऊली तुकाराम

या पुढील सर्व अभंगाचे धृपद २ रे पद हे  प्रत्येक अभंगाच्या शेवटी म्हणावे.

सत्य गुरुराये कृपा मज केली ।

परी नाही घडली सेवा कांही ॥१॥

सांपडविले वाटे जाता गंगास्नाना ।

मस्तकी तो जाणा ठेविला कर॥ध्रु॥

भोजना मागती तूप पावशेर ।

पडिला विसर स्वप्नामाजी ॥२॥

कांही कळे  उपजला अंतराय ।

म्हणोनिया काय त्वरा जाली ॥३॥

राघव चैतन्य कैशव चैतन्य ।

सांगितली खुण माळिकेची ॥४॥

बाबाजी आपुले सांगितले नाम ।

मंत्र दिला राम कृष्ण हरि ॥५॥

माघशुद्ध दशमी पाहुनि गुरुवार ।

केला अंगीकार तुका म्हणे ॥६॥

माझिये मनीचा जाणोनिया भाव ।

तो करी उपाव गुरुराजा ॥१॥

आवडीचा मंत्र सांगितला सोपा ।

जेणे गुंफ़ा कांही कोठे ॥ध्रु.॥

जाती पुढे एक उतरले पार ।

हा भवसागर साधुसंत ॥२॥

जाणत्या नेणत्या ज्या जैसी आवडी । उतार सांगडी तापे पेटे ॥३॥

तुका म्हणे मज दावियेला तारू ।

कृपेचा सागरु पांडुरंग ॥४॥

घालुनिया भार राहिलो निश्चिती ।

निरविले संती विठोबासि ॥१॥

लावूनिया हात कुरवाळिला माथा ।

सांगितली चिंता न करावी ॥ध्रुपद॥

कटी कर समचरण साजिरे ।

राहिला भीवरे तीरी उभा ॥२॥

खुंटले सायास आणिक या जीवा ।

धरिले केशवा पाय तुझे ॥३॥

तुज वाटे आता ते कर अनंता ।

तुका म्हणे संता लाज माझी ॥४॥

माझ्या विठोबाचा कैसा प्रेमभाव ।

आपणचि देव होय गुरू ॥1॥

पढिये देहभाव पुरवी वासना ।

अंती ते आपणा पाशी न्यावे ॥धृ.॥

मागे पुढे उभा राहे सांभाळीत ।

आलिया आघात निवाराया ॥2॥

योगक्षेम त्यांचा जाणे जडभारी ।

वाट दावी करी धरूनिया ॥3॥

तुका म्हणे नाही विश्वास ज्या मनी ।

पाहावे पुराणी विचारूनी ॥4॥

आदिनाथ उमा बीज प्रगटले ।

मच्छिंद्रा लाधले सहज स्थिती ।।१।।

तेची प्रेममुद्रा गोरक्षा दिधली ।

पूर्ण कृपा केली गहिनीनाथा ।।२।।

वैराग्ये तापला सप्रेमे निवाला ।

ठेवा जो लाधला शांतीसुख ।।3।।

निर्व्दंव्द नि:शंक विचरता मही ।

सुखानंद हृदयी स्थिरावला ।।४।।

विरक्तीचे पात्र अन्वयाचे मुख ।

देऊनी सम्यक अनन्यता ।।५।।

निवृत्ती गहिनी कृपा केली पूर्ण ।

कुळ हे पावन कृष्ण नामे ।।६।।

आदिनाथ गुरु सकळ सिद्धांचा ।

मच्छिंद्र तयाचा मुख्य शिष्य ।।१।।

मच्छिंद्राने बोध गोरक्षासी केला ।

गोरक्ष वोळला गहिनीप्रती ।।२।।

गहिनीप्रसादे निवृत्ती दातार ।

ज्ञानदेवा सार चोजाविले ।।3।।

अवघेंचि त्रैलोक्य आनंदाचे आतां ।

चरणी जगन्नाथा चित्त ठेले ॥१॥

माय जगन्नाथ बाप जगन्नाथ ।

अनाथांचा नाथ जनार्दन ॥२॥

एका जनार्दनी एकपणे उभा ।

चैतन्याची शोभा शोभतसे ॥३॥

अवघाची संसार सुखाचा करीन ।

आनंदे भरीन तिन्ही लोक ।।१।।

जाईन गे माये तया पंढरपुरा ।

भेटेन माहेरा आपुलिया ।।२।।

सर्व सुकृताचे फळ मी लाहीन ।

क्षेम मी देईन पांडुरंगी ।।3।।

बापरखुमादेवीवरू विठ्ठालाची भेटी ।

आपुल्या संवसाठी करुनी ठेला ।।४।।

श्रीगुरु सारीखा असता पाठीराखा |

इतरांचा लेखा कोण करी ||१||

राजयाची कांता काय भीक मागे |

मनाचिया जोगे सिध्दी पावे ||२||

कल्पतरु तळवटी जो कोणी बैसला |

काय ऊणे त्याला सांगा जोजी ||३||

ज्ञानदेव म्हणे तरलो तरलो |

आता उद्धरलो गुरुकृपे ||४||

ज्ञानेश्वर माउली….

    ज्ञानराज ..माउली.. तुकाराम

हेचि दान देगा देवा ।

तुझ्या विसर न व्हावा ॥१॥

गुण गाईन आवडी ।

हेचि माझी सर्व जोडी ॥२॥

न लगे मुक्ति आणि सम्पदा ।

संत संग देई सदा ॥३॥

तुका म्हणे गर्भवासी ।

सुखे घालावे आम्हासी ॥४॥

भजन – जय विठ्ठल जयजय विठ्ठल ।

बोलिलीं लेंकुरें

बोलिली लेकुरे । वेडी वाकुडी उत्तरे ॥१॥

करा क्षमा अपराध । महाराज तुम्ही सिद्ध ॥२॥

नाही विचारिला । अधिकार म्या आपुला॥३॥

तुका म्हणे ज्ञानेश्‍वरा । राखा पाया पै किंकरा ॥४॥

भजन – ज्ञानदेव तुकाराम ।